Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Τα σύντομα της εβδομάδας 11-17/6/2012

Μίσος, φόβος, λάσπη και παραπληροφόρηση. Αυτά κυριάρχησαν σε αυτή την προεκλογική εκστρατεία. Μίσος απέναντι στους "λαθρομετανάστες" και τους "αναρχοκουμμουνιστές", φόβος για την εγκληματικότητα που αυτοί φέρνουν και για τις οικονομίες μας που θα μας τις πάρουν, και λάσπη κάθε λογής απέναντι σε οποιονδήποτε άρθρωσε διαφορετικό λόγο. Και απίστευτη παραπληροφόρηση. Αυτοί που διάλεξαν τέτοιες μεθόδους σπέρνουν ανέμους και το ξέρουν. Δεν τους νοιάζει, την εξουσία διεκδικούν με κάθε τρόπο. Αν όμως έτσι διεκδικούν την ψήφο σου, αν αυτό το πρόσωπο σου παρουσιάζουν προεκλογικά, όταν πια θα έχουν και την ισχύ που θα τους δώσει η ψήφος σου τι νομίζεις πως θα κάνουν;

“Collective fear stimulates herd instinct, and tends to produce ferocity toward those who are not regarded as members of the herd.” Bertrand Russell

17 Ιουνίου σήμερα και έχουμε εκλογές.
Η 17η Ιουνίου ήταν για την Δυτική Γερμανία αργία, η γιορτή της Γερμανικής ενοποίησης πριν το 1990, όταν η ενοποίηση με την Ανατολική Γερμανία έγινε πραγματικότητα και η γιορτή αυτή μεταφέρθηκε στις 3 Οκτωβρίου.
Η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας, υπό την πίεση οικονομικών προβλημάτων και μειωμένης παραγωγής είχε αποφασίσει τον Μάιο του 1953 να αντιμετωπίσει το πρόβλημα προωθώντας ένα πακέτο αλλαγών που περιελάμβανε αύξηση των φόρων, των τιμών των προϊόντων και αύξηση των ωρών εργασίας μία μορφή μνημονίου δηλαδή. Αυτό οδήγησε στην εξέγερση των οικοδόμων στις 16/6/1953 στο Ανατολικό Βερολίνο που γρήγορα όμως επεκτάθηκε με γενικές απεργίες και διαδηλώσεις σε όλη την χώρα και κορυφώθηκε την επόμενη ημέρα, 17/6/1953. Η εξέγερση τότε καταπνίγηκε μετά από την επέμβαση των σοβιετικών στρατευμάτων.
Ο Μπέρτολντ Μπρεχτ είχε γράψει τότε το ποίημα "Η λύση":  

"Μετά την εξέγερση της 17 Ιουνίου 
Ο γραμματέας της Ένωσης Συγγραφέων  
Διένειμε ενημερωτικά φυλλάδια στην Stalinallee  
Δηλώνοντας ότι ο λαός  
Είχε απολέσει την εμπιστοσύνη της κυβέρνησης 
Και θα μπορούσε να την κερδίσει πίσω μόνο  
Εντείνοντας τις προσπάθειες. 
Δεν θα ήταν ευκολότερο στην περίπτωση αυτή, για την κυβέρνηση  
Να διαλύσει το λαό Και να εκλέξει έναν άλλο;" 
Η Μέρκελ που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην ανατολική Γερμανία είμαι σίγουρος θα τα θυμάται αυτά τα γεγονότα.
Το ίδιο και οι συντάκτες των Financial Times της Γερμανίας και της Bild
Η ιστορία έχει έναν περίεργο τρόπο να σου κλείνει το μάτι μερικές φορές.

"Αντισταθείτε στον δημαγωγό" λένε στα Ελληνικά οι Financial Times της Γερμανίας. Το παράδειγμά τους ακολούθησε την επόμενη ημέρα και η Bild. Και οι προκηρύξεις που έριχναν κάποτε τα Γερμανικά αεροπλάνα και καλούσαν τον λαό σε υπoταγή στα Ελληνικά ήταν.

Αποκαλυπτικός χθες ο Βενιζέλος στο enikos.gr. Οφείλω να του αναγνωρίσω πως στα οικονομικά θέματα ήταν διαβασμένος και απάντησε αξιοπρεπώς. Όμως όταν ζορίστηκε για τα σκάνδαλα εξοργίστηκε και έδειξε την αλαζονεία του. Η οργισμένες απαντήσεις του στυλ "αυτά είναι χυδαιότητες", χτυπούσε τα χέρια οργισμένος στο τραπέζι και είπε το απίθανο "που νομίζετε ότι απευθύνεστε". Σε τέτοιες απαντήσεις οδηγεί η αλαζονεία.

Πανικός στους νοικοκυραίους της ΝΔ από τα πρωτοφανή κι ανεύθυνα που λέει ο Τσίπρας για τα ΜΑΤ. Άκου να θέλει να αλλάξει την τόσο αποτελεσματική αστυνομία όταν ο πολίτης έχει τόση ανάγκη για ασφάλεια. Άλλωστε οι μαρτυρίες του Μανώλη Κυπραίου, του Μάριου Λώλου, του Γιάννη Καυκιά, του Γιώργου Αυγερόπουλου του Μανώλη Γλέζου και μερικών χιλιάδων ακόμα αποδεικνύουν πως η Ελληνική αστυνομία και ειδικά τα ΜΑΤ δεν χρειάζονται αλλαγές, λειτουργούν όπως οφείλει να λειτουργεί μια αστυνομική δύναμη δημοκρατικής χώρας...

Αθώοι Εφραίμ και Αρσένιος για ηθική αυτουργία σε παράβαση καθήκοντος και η δικαστής Μαρία Ψάλτη για παράβαση καθήκοντος. Η απόφαση αφορά την καθυστέρηση της δικαστικής απόφασης που δικαίωνε το δημόσιο στην δικαστική διαμάχη για την κυριότητα της λίμνης Βιστωνίδας και των παρόχθιων εκτάσεων. Παρακμή είναι να μην ξέρεις αν οφείλεις να ζητήσεις συγνώμη από τον Εφραίμ και τους υποστηρικτές του ή αν σου οφείλει μια συγνώμη ως πολίτη αυτής της χώρας η δικαιοσύνη για τέτοιες αποφάσεις.

Την ημέρα που φυλακίστηκε για διαφθορά ο Άκης Τσοχατζόπουλος, ο κύριος Σαμαράς είχε το θράσος να ξαναπάρει στα ψηφοδέλτια του κόμματός του (τουλάχιστον) τρεις πρώην βουλευτές που είχαν πεταχτεί κακήν κακώς απ' το κόμμα του, την περίοδο Καραμανλή γράφει ο Άρης Δημοκίδης στην Lifo Θα έπρεπε να αρκεί αυτό για όσους ισχυρίζονται πως μιλάμε για την μεγάλη σοβαρή ευρωπαϊκή δύναμη. Όπως θα έπρεπε να αρκεί το γεγονός ότι έβαλε τον Ψωμιάδη, έναν προσφάτως και τελεσίδικα καταδικασμένο που κανονικά έπρεπε να είναι στην φυλακή, επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας για όλη την Βόρεια Ελλάδα.

Αν παρακολουθήσεις λίγο την προεκλογική παρουσία των κομμάτων στα ΜΜΕ εύκολα βλέπεις πως η ΝΔ σχεδόν αποκλειστικά εκπροσωπείται από Βορίδη-Γεωργιάδη. Είναι φανερό πως η Νέα Δημοκρατία προσχώρησε στον ΛΑ.ΟΣ και όχι το ανάποδο. Αν δε δεις και τις εξαγγελίες του Σαμαρά πέραν του μνημονίου, αλλά και την ρητορική πολλών στελεχών τους είναι φανερό πως μετά την ήττα της 6ης Μαΐου πάει σφαίρα να προσχωρήσει και στην Χρυσή Αυγή. Και η ΠΟΛ.ΑΝ; με ρώτησε ο Φώτης. Η ΠΟΛ.ΑΝ βρίσκεται προφανώς στην κορυφή της πυραμίδας. Γι αυτό η πυραμίδα γέρνει προς τα δεξιά και γι αυτό χρειάζεται τόσα μπάζα εκεί για να κρατηθεί όρθια.

Χρειάζεται να έχεις ιδιαίτερη "στόφα" για να είσαι στέλεχος ή εργαζόμενος σε κόμματα σαν την Νέα Δημοκρατία, ένας "φυσιολογικός" άνθρωπος δεν θα τα έβγαζε πέρα. Παράδειγμα, η "ομάδα αλήθειας" του κόμματος. Φαντάζεσαι να σε ρωτάνε τι δουλειά κάνεις και να απαντάς δουλεύω για την ομάδα αλήθειας της ΝΔ; Για έναν μη πολιτικό κάτι τέτοιο θα ήταν πιστεύω αδιανόητο. Πόσο μάλλον η ιδέα σε ένα τέτοιο κόμμα, στο κόμμα που έλεγε το 2009 πως η Ελλάδα αντιμετωπίζει την κρίση καλύτερα από άλλες χώρες της Ευροζώνης και άλλα τέτοια όμορφα να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός με τον τίτλο "ομάδα αλήθειας". Ένας φυσιολογικός άνθρωπος ή που θα τον έτρωγε η ντροπή ή που θα πάθαινε καθημερινά κρίσεις νευρικού γέλιου και μόνο από τον τίτλο, πόσο μάλλον όταν θα διάβαζε τις απαντήσεις που ετοιμάζουν για τις "αλήθειες" της ΝΔ. Χρειάζεται ειδική "στόφα".

Υπάρχει ένα 5% μέσα μου που θα ήθελε να βγεί η νδ και να τελειώνουμε. Κι έτσι προσπάθησα να το σκαλίσω. Γιατί αυτό το 5% μου προτιμά μια κόλαση που ήδη ζούμε σε σχέση με μια μεταφυσική κόλαση που υπόσχονται όλοι αυτοί που με φοβίζουν? Airbus Vs Μετεωρίτης Vs Techiechan

Ενδεικτική για το πώς αντιμετωπίζουν ακόμα και σήμερα τα κόμματα εξουσίας τους ψηφοφόρους, είναι η συγκέντρωση στελεχών της ΝΔ στο Κιλκίς παρουσία μάλιστα του έκπτωτου Περιφερειάρχη Παναγιώτη Ψωμιάδη.

Σου είπα για την τομεάρχη της ΝΔ Χριστίνα Σιδέρη την προηγούμενη εβδομάδα και είχα πει να μην ασχοληθώ άλλο, όμως αυτό το άρθρο πρέπει να το διαβάσεις. Ο Μηταράκης ακόμα δεν έχει απαντήσει σε τρεις πολύ απλές ερωτήσεις. 1ον είναι τομεάρχης της ΝΔ; 2ον είναι συνεργάτης του Σαμαρά; Και 3ο ποιά είναι η επίσημη άποψη της ΝΔ για αυτή την γυναίκα; Νομίζω μετά από μία εβδομάδα πιέσεων για απάντηση και σιωπής από την ΝΔ δεν χρειάζεται απάντηση, η σιωπή τους τα λέει όλα.

"Το ότι οι πολίτες δεν μας ακούν είναι παθογένεια της δημοκρατίας" είπε ο Βενιζέλος. Ποιόν δεν ακούν όμως οι πολίτες; Την δημοκρατία γενικά; Τον ίδιο τον Βενιζέλο και όσους τον πλαισιώνουν δεν ακούν οι πολίτες και ούτε πρόκειται να ακούσουν ποτέ πια. Και πράγματι αυτό οδηγεί σε μία παθογένεια γιατί αυτοί οι άνθρωποι έχουν θεσμικό ρόλο στην δημοκρατία μας. Υπάρχει όμως τρόπος να προστατευτεί η δημοκρατία που τόσο έχουν περί πολλού όλοι αυτοί. Να αποσυρθούν και να σώσουν έτσι την δημοκρατία. Η φθορά της, η φθορά των θεσμικών θέσεων τις οποίες κατέχουν οφείλεται αποκλειστικά στην πεισματική τους άρνηση να παραδεχτούν πως αυτοί οι ίδιοι αποτελούν το πρόβλημα. Όμως το έχω ξαναπεί, η φιλοδοξία τους ξεπερνά τον πατριωτισμό τους.

Γροθιές στους ιδεολογικούς αντιπάλους στο στούντιο, γροθιές στους δρόμους, γροθιές στους μετανάστες και γιατί όχι, και κανένα χαστούκι σε ασθενείς μετανάστες και στα παιδιά τους. Χαστούκι στην ανθρωπιά και την λογική μας είναι κάθε ψήφος στην Χρυσή Αυγή. Από την άλλη τουλάχιστον αυτοί έχουν το θάρρος της γνώμης τους, όχι σαν τους άλλους της ΝΔ που κρύβονται στην "πολυσυλλεκτικότητα"

Καμιά φορά τρομάζω, άνθρωπος είμαι κι εγώ. Ακούω πως αν δεν βγει η Νέα Δημοκρατία, η μόνη σοβαρή ευρωπαϊκή επιλογή στις επόμενες εκλογές θα βγούμε απ το Ευρώ, μπορεί και την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα έρθει καταστροφή ανείπωτη, θα γυρίσουμε στον μεσαίωνα. Άνθρωπος είμαι και εγώ και επηρεάζομαι. Μετά βλέπω τον Άδωνη Γεωργιάδη να περιφέρεται σε όλα τα κανάλια ως εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας και μου περνάει.

Έχω πει πως δεν πιστεύω στον διαχωρισμό των κομμάτων και των πολιτικών σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς. Θα είχε όμως πλάκα αν στα ψηφοδέλτια δίπλα από τα ονόματα των υποψηφίων υπήρχαν τα Ναι ή τα Όχι που ψήφισαν στα μνημόνια και το μεσοπρόθεσμο. Όχι για να φανεί ποιός είναι μνημονιακός και ποιός όχι, άλλωστε πλέον όλοι αντιμνημονιακοί δηλώνουν. Θα είχε ενδιαφέρον αλλά και πλάκα να βλέπεις δίπλα σε κάποια ονόματα Ναι-Όχι-Ναι, Όχι-Ναι-Ναι κλπ, αλλά και τα Ναι και τα Όχι διαφορετικών πολιτικών στο ίδιο ψηφοδέλτιο. Της κωλοτούμπας το κάγκελο

Προκαταρκτική εξέταση διέταξε η Ράϊκου για τον Αμυρά. Τελικά οι μόνοι που θα έχουν καταλήξει στον εισαγγελέα για την κρίση θα είναι ο Αμυράς και ο τορναδόρος από την Κρήτη...

Θυμάμαι τον Πολύδωρα όταν δήλωνε για τις εσωκομματικές εκλογές πως δεν πρέπει να βγει ο Σαμαράς γιατί "αν αυτός είχε πετύχει το '93 που έφτιαξε την Πολιτική Άνοιξη η Νέα Δημοκρατία τώρα δεν θα υπήρχε". Θυμάμαι βέβαια και εκείνο τον καταπληκτικό του λόγο στην βουλή για την γράνα και τους "εργάτες του πεδίου". Τώρα ξαναχτύπησε προειδοποιώντας τους ψηφοφόρους πως αν δεν στηρίξουν την Νέα Δημοκρατία έρχεται καταστροφή. Ίσως και να το πιστεύει, το να ψυχολογήσεις τον Πολύδωρα είναι αδύνατο. Όμως είμαι σίγουρος πως ξέρει πως τα μεγαλύτερα βαρίδια της παράταξης αυτής είναι ο ίδιος και όσοι υπήρξαν ιστορικά στελέχη της. Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες που δεν ψήφισαν την Νέα Δημοκρατία αηδιασμένοι όχι από το όνομα του κόμματος ή την ιδεολογική του τοποθέτηση έστω και αν αυτή έχει σαφώς μετακινηθεί τελευταία, αλλά ακριβώς για να μην επιβραβεύσουν τον Πολύδωρα και τους υπόλοιπους "Πολύδωρες" της ΝΔ για το μέχρι τώρα έργο τους. Το ξέρει λοιπόν ο Πολύδωρας πως αποτελεί βαρίδι (και δεν είναι ο μόνος φυσικά) αυτού που λένε "μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη". Ισχυρίζεται παράλληλα πως η εκλογική της ήττα θα ήταν καταστροφή για την χώρα. Είχε λοιπόν ο Πολύδωρας να επιλέξει. Να αποσυρθεί βοηθώντας την μόνη παράταξη που, όπως δηλώνει, μπορεί να σώσει την χώρα, ή να παραμείνει, εξασφαλίζοντας την βουλευτική του έδρα και σε αυτή την βουλή μειώνοντας όμως τις πιθανότητες της χώρας να "σωθεί". Δεν είναι ο μόνος που φωνάζει για την επερχόμενη καταστροφή την στιγμή που το μόνο που κάνει είναι να φροντίζει για την προσωπική του "σωτηρία". Έτσι αντιλαμβάνονται το πατριωτικό τους καθήκον, έτσι ζυγίζουν τις φιλοδοξίες τους.

Αν έχεις τέτοιους εκπροσώπους τύπου, τι τους θέλεις τους εχθρούς;

Τα σύντομα της προηγούμενης εβδομάδας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου